Suton je druga nacionalna opera (prva je "Na uranku" Biničkog). To je kamerna opera, bez hora, uz to jednočinka i druga je izvedena na našoj sceni. Napisana je 1923. a izvedena 1925. godine. Autor je tokom 1953. i 1954. dopisao, dokomponovao baletski čin od koga smo svih ovih godina imali samo snimak svite iz baleta na traci u Radio Beogradu. Ova opera je u Beogradu, u Narodnom pozorištu izvedena poslednji put 1954. godine, od tada se izgubila partitura baletskog čina, tako da dva izvodjenja u SNP Novi Sad, 1994. i 2001. su bila bez baletskog čina.
Opera i teatar Madlenianum je u saradnji u saradnji sa Muzikološkim društvom Srbije, tokom dve godine rada, su izvršili prepis i redakcija prepisa partiture ove opere.
Ovo integralno izvođenje, koje sadašnje generacije nisu imale priliku da vide i čuju premijerno je izvedeno 22. oktobar 2016. Godine na Velikoj sceni Madlenianuma, u okviru 48. BEMUS-a, u režiji Nebojše Bradića i pod dirigentskom palicom Vesne Šouc. Ovo izvođenje bilo je od nacionalnog značaja jer se radi o jednoj od najboljih srpskih opera uopšte, jednog od najistaknutijih kompozitora u vremenu posle Mokranjca. Sem toga, to Oko ovog projekta preplele su se sudbine i imena trojice akademika, Stevana Hristića, Iva Vojnovića čiji je Suton deo njegove Dubrovačke trilogije i Jovana Dučića čija je pesma „Snovi“ deo integralne partiture i poslužila je za jednu od vodećih arija.